|
|
تحقیقات کاربردی علوم جغرافیایی، جلد ۷، شماره ۵، صفحات ۹۰-۱۰۵
|
|
|
| عنوان فارسی |
گستره جغرافیایی مناطق شیعهنشین و تأثیر آن بر رونق علم کلام، فقه و حدیث در عصر غیبت صغری |
|
| چکیده فارسی مقاله |
یکی از مسائل مطرح، در بررسی وضعیت فکری شیعیان، توجه به پراکندگی شیعیان درشهرهای مختلف وشناخت حوزههای علمی شیعه در دوران غیبت صغری است. گزارشهای منابع جغرافیایی و دیگر منابع حاکی از این است که شیعیان در نواحی مختلف سرزمینهای اسلامی میزیستند، بدیهی است پراکندگی شیعیان در شهرهاونواحی مختلف تأثیرچشمگیری درگسترش علوم وعقایدتشیع داشت و حوزههای علمی متعددی را پدید آورد، و منشأ تحولات چشمگیری در نظام علمی و اندیشههای شیعیان گردید. شکلگیری و تکوین اولیه این تحولات در عصر غیبت صغری صورت گرفت و دستاوردهای آن چند دهه بعد بروز یافت. معرفی ویژگیهای شهرهای شیعهنشین و تلاش علمای بزرگ شیعه در این شهرها به منظور گسترش علوم اسلامی این دوران، محور اصلی این مقاله می باشد دوره موردمطالعه از 260 تا 329 بوده است. |
|
| کلیدواژههای فارسی مقاله |
|
|
| عنوان انگلیسی |
|
|
| چکیده انگلیسی مقاله |
|
|
| کلیدواژههای انگلیسی مقاله |
|
|
| نویسندگان مقاله |
پروین amp amp zwnj دخت اوحدی حائری |
|
|
| نشانی اینترنتی |
http://jgs.khu.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-3-129&slc_lang=fa&sid=fa |
| فایل مقاله |
دریافت فایل مقاله |
| کد مقاله (doi) |
|
| زبان مقاله منتشر شده |
fa |
| موضوعات مقاله منتشر شده |
|
| نوع مقاله منتشر شده |
|
|
|
|
برگشت به:
صفحه اول پایگاه |
نسخه مرتبط |
نشریه مرتبط |
فهرست نشریات
|
