تحقیقات مدلسازی اقتصادی، جلد ۳، شماره ۱۱، صفحات ۱۴۱-۱۶۰

عنوان فارسی برآورد تاثیر توسعه فناوری بر بهره وری کلی عوامل در ایران
چکیده فارسی مقاله مفهوم نوآوری در طی سال‌های اخیر با تحولات زیادی همراه بوده است. براساس نظریات جدید، نوآوری حاصل مجموعه‌ای نظام‌مند از عناصر و مولفه‌هاست که در نتیجه آن، یک ایده به محصول و یا فرآیند تجاری تبدیل می‌شود. در مطالعات تجربی تاکنون، اجزای زنجیره نوآوری به صورت مجزا مورد بررسی قرار گرفته‌است به همین دلیل، در این مقاله تلاش شده است برای اولین بار، مولفه‌های مختلف این زنجیره، شامل مخارج تحقیق و توسعه، انباشت سرمایه فیزیکی و سرمایه انسانی و ثبت اختراع (پتنت) به تفکیک داخلی و خارجی به عنوان یک مجموعه منسجم مدلسازی شده و تأثیر بلندمدت آن بر بهره-وری کلی عوامل در ایران مورد ارزیابی و تحلیل قرار گیرد. به این منظور از روش‌های اقتصادسنجی سری‌های زمانی چندمتغیره شامل روش همگرایی متقابل و مدل تصحیح خطای برداری (VECM) به منظور ارزیابی رفتار بلندمدت مولفه‌های نوآوری و بهره‌وری عوامل استفاده شده است. نتایج نشان می-دهد که به غیر از متغیر نسبت نیروهای دانشی به کل نیروی کار، سایر مولفه‌های نوآوری ملی در بلندمدت، تأثیری مثبت بر بهره‌وری کلی عوامل در اقتصاد ایران داشته‌اند. در این میان، ثبت پتنت خارجی و داخلی به ترتیب با داشتن ضریب تاثیر نرمال شده 58/0 و 48/0، بالاترین تاثیر را بر شاخص بهره‌وری کلی عوامل در افق بلندمدت بر جای نهاده‌اند.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله

عنوان انگلیسی Estimating the Effects of Technology Development on Total Factor Productivity in Iran
چکیده انگلیسی مقاله The concept of “Innovation” has changed considerably in recent years. According to new theories, the innovation emerges in a system of interrelated elements and determinants during which the idea changes to a commercialized output or process. The literature on the innovation has concentrated mainly on various aspects of innovation chain separately. In this paper we tried to investigate the general effects of the whole elements of the innovation chain simultaneously. These elements are: R&D expenditures, physical capital formation, human capital and patent filling (residence and non-residence). We utilized multivariable time-series methods including cointegration and vector error correction model (VECM) to assess the long-run effects of innovation elements on total factor productivity in Iran. Results show that excluding the human capital variable, other elements of innovation chain have positive effects on TFP among them, residence and non-residence patent filling having the normalized long-run coefficients of 0.58 and 0.48 respectively, are the most important factors affecting TFP in Iran.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله

نویسندگان مقاله سعید شوال پور | saeed shavvalpour
research institute of petroleum industry
پژوهشگاه صنعت نفت
سازمان اصلی تایید شده: پژوهشگاه صنعت نفت (Research institute of petroleum industry)


نشانی اینترنتی http://jemr.khu.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-1-2&slc_lang=fa&sid=fa
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده رشد و توسعه و سیاست های کلان
نوع مقاله منتشر شده توسعه ای
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات