تحقیقات کاربردی علوم جغرافیایی، جلد ۲۱، شماره ۶۳، صفحات ۰-۰
عنوان فارسی بازتحلیل همدیدی سامانه های فشاری تابستانه موثر بر جو ایران
چکیده فارسی مقاله
بررسی‌های مربوط به سامانه‌های فشاری تابستانه موثر بر جو ایران، از دیرباز دچار چالش‌ها و بعضا تناقضاتی نسبت به یکدیگر بوده است. هدف این پژوهش، شناسایی نوع و فراوانی این سامانه ها از فشار تراز دریا تا فشار تراز 500 هکتوپاسکال می‌باشد. بدین منظور در سه ماهه فصل گرم سال(ژوئن، ژوئیه و اوت) از داده‌های  میانگین فشار تراز دریا و ارتفاع ژئوپتانسیل فشار تراز 850 هکتوپاسکال مرکز پیش‌بینی میان مدت جوی اروپاییECMWF)) در دوره آماری 38 ساله(2016 ـ 1979) و از داده‌های ساعتی ارتفاع ژئوپتانسیل فشار تراز 500 هکتوپاسکال در ساعت UTC 12 مرکز ملی پیش‌بینی محیطی و مرکز ملی پژوهش‌های جوی ایالات متحدهNCEP/NCAR)) در دوره آماری 38 ساله( 2012 ـ 1975) استفاده شده است. نتایج پژوهش حاضر نشان می‌دهد که در فشار تراز دریا و فشار تراز 850 هکتوپاسکال، دو سامانه اصلی واچرخند آزور و مرکز کم‌فشار جنوب و جنوب غرب آسیا در منطقه جنب‌حاره قابل مشاهده است. جو کشور ایران در فشار تراز دریا و 850 هکتوپاسکال، تحت تاثیر زبانه‌های غرب‌سوی سامانه کم‌فشار موسمی بوده و شرق دریای مدیترانه، محل جدایش زبانه‌های غرب سوی سامانه کم‌فشار موسمی و زبانه‌های شرق‌سوی واچرخند آزور می‌باشد. در فشار تراز 500 هکتوپاسکال، 3 الگوی واچرخندی مستقل به نام‌های واچرخند آزور، عربستان و شمال غرب آفریقا و 4 الگوی واچرخندی ترکیبی منتج از سه الگوی فوق الذکر قابل تشخیص است. از میان واچرخندهای مستقل، واچرخند عربستان بیشترین و واچرخند آزور، کم‌ترین فراوانی را در جو تراز 500 هکتوپاسکال ایران تجربه می‌کند. در مقابل از میان واچرخندهای ترکیبی، واچرخند آزورـ شمال غرب آفریقاـ عربستان، بیشترین و واچرخند آزورـ عربستان، کمترین اثر را بر جو فشار تراز 500 هکتوپاسکال ایران دارد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله واچرخندهای جنب حاره‌ای، کم فشار جنوب آسیا، الگوهای فشاری، فصل تابستان، ایران.
عنوان انگلیسی Reanalysis of summer pressure systems affecting Iran's atmosphere
چکیده انگلیسی مقاله
This study investigates the subtropical anticyclones and summer monsoons of the north hemisphere in the 500 hPa level, effective on Iran in a 38-year period (1975-2012). For this purpose, the data of geopotential heights of 500 hPa at 12 UTC with a spatial resolution of 2 by 2 degrees of the (NCEP/NCAR) were used. Results show that three independent patterns (Azores anticyclone, Saudi anticyclone and North West Africa anticyclone) and four combinatory patterns derived from the independent patterns have controlled the atmosphere of 500 hPa level of Iran. In most cases, the maximum in geopotential heights in above-mentioned anticyclone centers reach to more than 5920 geopotential meters, but often the tongue of these anticyclones control the atmosphere of 500 hPa levels of Iran with the geopotential height of 5880 to 5900 meters. In contrast, at this pressure level, the large-scale monsoon system is very weak and the maximum geopotential height of this system is about 5840 meters. The extent and intensity of the monsoon system has been reduced so that its tongues do not affect the 500 hPa level of Iran at any time. Given that the main factor in the development of large-scale monsoon system is the surface heating (bottom-up formation) and the main factor in the development of subtropical anticyclone is descending of atmospheric dynamics, the main reason for the development of summertime subtropical dynamic anticyclone should be a very strong and unit agent, something other than the summer monsoons.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله subtropical anticyclones, South Asia Low pressure , Pressure patterns, summer season, Iran.
نویسندگان مقاله مهدی خزایی | mahdi khazaei
university of Tehran
دانشگاه تهران

نشانی اینترنتی http://jgs.khu.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-3716-1&slc_lang=fa&sid=1
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده اب و هواشناسی
نوع مقاله منتشر شده پژوهشی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات