بیماری پارکینسون  یک اختلال طولانی مدت دستگاه عصبی مرکزی است که به طور عمده سیستم حرکتی را تحت تأثیر قرار می‌دهد. درد و اختلالات خلقی و ناشی از بیماری پارکینسون اثر نامطلوبی بر کیفیت زندگی فرد دارد. گیاه کارده گیاهی با اثرات آنتی‌اکسیدانی است که در طب سنتی نیز کاربرد دارد. هدف این تحقیق بررسی اثر عصاره کارده بر افسردگی و درد ناشی از تزریق نوروتوکسین 6-هیدروکسی دوپامین در موش‌های صحرایی نر است. موش‌های‌ صحرایی به صورت تصادفی به 5 گروه 8 تایی تقسیم شدند. گروه کنترل نرمال سالین دریافت کردند. گروه پارکینسونی (PD)، با تزریق نوروتوکسین 6- هیدروکسی دوپامین در دﺳﺘﻪ ﻗﺪاﻣﯽ- ﻣﯿﺎﻧﯽ ﻣﻐﺰ (MFB) پارکینسونی شدند. گروه‌های سوم، چهارم و پنجم 7 روز پس از القای مدل پارکینسون با دوزهای 100، 200 و 400 عصاره کارده  به روش گاواژ  به مدت 14 روز تیمار شدند و در روز 15 تست‌های رفتاری شامل تست شنای اجباری و تیل فیلیک انجام شد. تیمار موش‌های پارکینسونی با عصاره کارده در غلظت‌های 100، 200 و 400 به طور چشمگیری مدت زمان بی‌حرکتی را در آزمون شنای اجباری کاهش داد  (05/0p<). تیمار موش‌های پارکینسونی با عصاره کارده در دوزهای 100، 200 و 400 میلی‌گرم بر کیلوگرم وزن بدن به طور معنی‌داری مدت زمان مقاومت به درد را نسبت به گروه پارکینسونی افزایش داده است (05/0p<) . نتایج این مطالعه نشان می‌دهد عصاره گیاه کارده باعث بهبود افسردگی و کاهش درد ناشی از القای پارکینسون  می‌شود که احتمالاً به اثرات آنتی‌اکسیدانی آن مربوط است.