هدف پژوهش حاضر اثربخشی درمان شناختی مبتنی بر تصمیم ­گیری، خودکارآمدی بر نظم ­جویی شناختی-هیجانی و کنترل فکر  و میزان درد در بیماران مبتلا به درد مزمن با توجه به مدل فرانظری بود. این مطالعه یک طرح نیمه آزمایشی با پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری بود. ابتدا، آزمودنی­ها با استفاده از ملاک­های ورود و خروج غربال شدند، سپس، 70 بیمار واجد ملاک­های ورود با روش نمونه­ گیری در دسترس از بین بیماران زن مبتلا به درد مزمن مراجعه ­کننده به مرکز درمانی دکتر قلی­ پور بوکان انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه آزمایش و گواه تقسیم شدند. افراد در گروه درمان بر اساس مدل فرانظری طی 8 جلسه تحت درمان قرار گرفتند. برای تحلیل داده ­ها از تحلیل واریانس چندمتغیره استفاده گردید. نتایج نشان داد که بین دو گروه از لحاظ نظم­ جویی شناختی- هیجانی و کنترل فکر و میزان درد تفاوت معناداری وجود دارد. بنابراین، درمان شناختی مبتنی بر مدل فرانظری که یکی از درمان­های گروه شناختی- رفتاری است به عنوان یک مداخله موثر در  بیماران مبتلا به درد مزمن  اساسی تلقی می­ گردد.