پژوهش در طب ورزشی و فناوری، جلد ۱۴، شماره ۱۱، صفحات ۵۳-۶۲

عنوان فارسی تأثیر سابقۀ تمرینی بر پاسخ هموسیستئین و مقاومت به انسولین نسبت به فعالیت هوازی در زنان یائسۀ چاق
چکیده فارسی مقاله

در زنان یائسه میزان هموسیستئین و مقاومت به انسولین به‌دلیل کاهش سطح استروژن، کم‌تحرکی و افزایش وزن بالا می‌رود که باعث افزایش بیماری‌های قلبی-‌عروقی می‌شود. هدف تحقیق حاضر بررسی تأثیر سابقۀ تمرین هوازی بر پاسخ هموسیستئین و مقاومت به  انسولین نسبت به فعالیت هوازی در زنان فعال و غیرفعال چاق یائسه بود. به‌همین منظور، 21 زن چاق یائسه با دامنۀ سنی 65- 48 به‌طور داوطلبانه در تحقیق همکاری کردند و  در دو گروه فعال (11n=) و غیرفعال (10n= ) قرار داده شدند. یک جلسه فعالیت هوازی پس‌از 10 ساعت ناشتایی، با انجام دو مرحله خون‌گیری قبل و بعد از آزمون پیادهروی بریسک با 75-70 ‏درصد ضربان قلب بیشینه صورت ‌گرفت. نتایج نشان داد که سطح پایۀ‌ هموسیستئین (003/0p=)  و مقاومت به انسولین (003/0p=) در گروه زنان فعال به‌طور معنی‌داری نسبت به گروه غیرفعال کمتر است. با وجود این، پاسخ هموسیستئین در زنان فعال از مقدار بیشتری نسبت به گروه غیرفعال برخوردار است (028/0p=). هرچند تفاوت معنی‌داری در پاسخ مقاومت به انسولین نسبت به آزمون بریسک در دو گروه مشاهده نشد (05/0p> می‌توان گفت فعالیت بدنی منظم سبب بهبود سطح هموسیستئین و مقاومت به انسولین در زنان یائسه چاق می‌شود، ولی یک جلسه فعالیت هوازی با شدت متوسط نمی‌تواند بر مقاومت به انسولین تأثیر گذارد، هرچند پاسخ هموسیستئین نسبت به فعالیت هوازی در گروه فعال بیشتر بود. به نظر می‌رسد رفتار این دو متغیر نسبت به فعالیت هوازی متفاوت است

کلیدواژه‌های فارسی مقاله هموسیستئین، مقاومت به انسولین، فعالیت بدنی منظم، زنان یائسۀ چاق

عنوان انگلیسی The effect of exercise status on response of homocysteine and insulin resistance to aerobic exercise in postmenopausal obese women
چکیده انگلیسی مقاله

Homocysteine and insulin resistance in postmenoupausal women rises due to decrease in estrogen, low mobility and weight gain which increase the cardiovascular diseases. The aim of this study was to examine the effects of aerobic exercise training status on response of homocysteine and insulin resistance to aerobic exercise in active and nonactive obese postmenopausal women. Therefore, 21 obese postmenopausal women with the age of 48 - 65 yrs voluntary participated in the study and assigned in active (n=11) and nonactive (n=10) groups. Aerobic exercise was performed with 70-75 percent of maximum heart rate. Blood sample was obtained before and after exercise, and 10 hours following fasting. Results showed that baseline levels of ​​homocysteine (p= 0.003) ​​and insulin resistance (p=0.003) were significantly lower in active subjects compared with inactive ones. However, homocysteine level was significantly (p=0.028) lower in active than to nonactive subjects following aerobic exercise. It can be concluded that regular aerobic training improves insulin resistance and homocysteine levels in obese postmenopausal women, however, a session of moderate aerobic exercise could not influence on insulin resistance. Although, homocysteine response was higher in active group. It seems that changes manner of two variable to aerobic exercise is different

کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله Homocysteine, Insulin Resistance, Aerobic training, Overweight Postmenopausal Women

نویسندگان مقاله رامین امیرساسان | Ramin Amir Sasan


کمال عزیز بیگی | Kamal Aziz Beigi


بهمن میرزایی | Bahman Mirzaei


خورشید پارسافر | Khorshid Parsafar



نشانی اینترنتی http://jsmt.khu.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-152-1&slc_lang=fa&sid=1
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده عمومی
نوع مقاله منتشر شده پژوهشی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات